Hacamat İle İlgili Hadisler

Hacamat Hadisi Şerifler: No 6996 – Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Mirac sırasında yanlarından geçtiğim her cemaat bana mutlaka “Ey Muhammed! Ümmetine hacamat olmalarını emret!” demiştir.”

Hadisi Şerif No 3984 – Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor: Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, boynunun iki tarafındaki damarları ile iki omuzun arasındaki damardan hacamat olurdu.”

Hadisi Şerif No 3983 – Ebu Keşbe el-Enmâri radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm başından ve iki omuzu arasından hacamat olur ve:

“Kim bu kandan akıtırsa, herhangi bir hastalık için, bir başka ilaçla tedavi olmasa da zarar görmez!” buyururdu.”

Hadisi Şerif No (2054); İbnu Abbas der ki: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Miraç gecesinde, meleklerden mürekkeb bir cemaate her uğrayışında: “Hacamat olmaya devam et! Ümmetine de hacamat olmalarını emret!” derlerdi.”

Hadisi Şerif No 3121; Resulullah (sav) buyurdular ki: “Üç şey vardır orucu bozmaz: Hacamat olmak (kan aldırmak), kusmak, ihtilam olmak.”

Hacamat Hadisi Şerifler: No 3973 – İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Şifa üç şeydedir:

– Bal şerbeti.
– Kan aldırma.
– Ateşle dağlama.
Ancak ümmetimi dağlamaktan menediyorum.”
Bir rivayette: “Balda, hacamat olmada şifa vardır.” denmiştir.”

Hadisi Şerif No 3974 – Yine İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Kendisiyle tedavi olduğunuz şeylerin en hayırlısı sa”ut (burun damlası), hacamat (kan aldırma), ledûd (ağızdan damlatma) ve meşiyy (müshil içmedir.)”

Tirmizi, Tıbb 9, (2048, 2049).

Hadisi Şerif No 3801; Resulullah, dört şeyden dolayı guslederlerdi: “Cenabet, cuma, hacamat, ölü yıkamak.”

Hadisi Şerif No 3986 – Sahiheyn”de gelen bir rivayette şöyle denir: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm hacamat olur, kimseye ücretinde zulmetmezdi.”

Hacamat Hadisi Şerifler: 1203 – Yine İbnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) demiştir ki: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ihramlı iken hacamat oldu (kan aldırdı).”
Buharî, Cezâu”s-Sayd 11, Tıbb 12,15; Müslim, Hacc 88., (1203); Ebu Davud, Menâsik 36, (1835-1836); Tirmizî, Hacc 22, (839); Nesâî, Hacc 92, (5, 193); İbnu Mâce, Menâsik 87, (3081).) Bu metin Sahiheyn”in metnidir.
Buharî merhumun bir diğer rivayetinde: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)) oruçlu iken hacamat oldu” denir. Yine Buharî”nin bir diğer rivayetinde: “(Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)) ihramlı iken çektiği ağrı sebebiyle başından hacamat oldu” denir.
Bir diğer rivayette: “Şakîka denen (başının ön kısmındaki) bir ağrı sebebiye, Lahyu Cemel adında Mekke yolu üzerindeki bir su başında, başının ortasından hacamat oldu” denir.

Hadis No 1204 – Hz. Enes (radıyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ihramlı iken ayağının sırtından çektiği bir ağrı sebebiyle hacamat oldu.”
Ebu Dâvud, Menâsik 36, (1837); Nesâî, Hacc 94, (5,194).
Nesâî”nin rivayetinde “..Maruz kaldığı incinme sebebiyle (ayağının sırtından hacamat oldu)” denmiştir.